In deel 2 van het interview met voorzitter Kurt Vandeputte, hebben we het over het budget, het stadiondossier, de toekomst van het voetbal in het algemeen en het Oudenaardse voetbal in het bijzonder en de impact van de Coronacrisis op het jeugdvoetbal. Acties om het budget te verhogen Als KSVO ooit nog een stap hogerop wil zetten, moet het budget naar omhoog. Ook hier is de Coronacrisis een rem en moeten er nieuwe bronnen worden aangeboord. “Wij werken daar fors aan,” verduidelijkt de voorzitter. “We hebben nu onze led-boarding en die valt steeds beter in de smaak. We hebben veel commerciële partners met ruime interesse en we gaan dat verder uitbouwen. Hopelijk mogen we binnenkort toch opnieuw evenementen organiseren, zij het wel kleinschalig. Alles wat we extra kunnen organiseren, is lekker meegenomen. “Momenteel loopt er een bierpakkettenactie, die een groot succes aan het worden is. Voor de prijs van 15 euro kan een pakket met een fles Ename Blond en een fles Gentse Strop, elk 75cl en in een authentieke verpakking, worden aangeschaft. Deze zijn verkrijgbaar in alle kantines bij thuiswedstrijden en bij alle leden van het dagelijkse bestuur. Tijdens de kerstperiode volgt dan de ‘gin’-actie ter compensatie van het bijna zeker wegvallen van de kerstmarkt. Hierover komt later meer info op onze website en de sociale media. Er zijn ook plannen om in het voorjaar een quiz te organiseren. We proberen toch een eetfestijn, te organiseren, maar wel in de vorm van een ‘take away’. Het is de bedoeling dat we dit nog kunnen realiseren voor de jaarwisseling. In een feestzaal kruipen met enkele honderden mensen is uit den boze. We kijken voor eventueel pré-foot lunch voor 60 tot 70 man, rekening houdend met de huidige maatregelen. Alle beetjes helpen en – nogmaals – we rekenen hiervoor vooral op onze trouwe achterban. We gaan moeten meepakken wat we kunnen. Voor elke wedstrijd die we hier kunnen spelen, moeten we zorgen voor de juiste omkadering en de nodige sfeer. We kijken ook om mogelijke acties te ondernemen naar jongeren en ander bevolkingsgroepen. We moeten de toeschouwers op alle mogelijke manieren proberen lokken naar ons stadion.” Het stadiondossier Het woord is gevallen: het Burgemeester Thienpontstadion. “Om het budget te verhogen, moeten we toekomstgericht kijken naar een nieuw stadion. De draad wordt in elk geval weer opgenomen en één dezer dagen zitten we opnieuw samen met de mensen van het stadsbestuur om het vervolg te bespreken. Een stadion, waar competitievoetbal op hoog niveau wordt gecombineerd met atletiek, is gewoon passé. Ikzelf ben nog altijd voorstander van 1 locatie, voor 1ste elftal en de jeugd. Nu is de afstand tussen de jeugdvelden en het Burgemeester Thienpontstadion, waar het eerste elftal speelt en traint, veel te groot ondanks amper 200 meter afstand. Er is nauwelijks interactie tussen jeugd en 1ste elftal. Hoe leuk zou het niet zijn, dat onze jeugd tijdens de week het 1ste elftal ziet trainen en bij thuiswedstrijden de voorbereiding kan meemaken. Op die manier ontstaat er een betere interactie tussen jeugd en hoofdmacht. Er zijn constant jeugdwedstrijden op zaterdag en velen zouden dan misschien gemakkelijker blijven om het 1ste elftal aan het werk te zien. Het voordeel is ook dat we dan 1 grote kantine met vipruimte en 1 grote kleedkamerruimte zouden hebben. Momenteel hebben wij eigenlijk 3 kantines en die moeten we ook nog kunnen bemannen. We hebben, qua behulpzaamheid naar de club toe en het onderhouden van de vele velden, absoluut geen klagen over de medewerking van Stad Oudenaarde, integendeel. Maar nu wordt het toch tijd dat men een beslissing neemt over de richting die moet gekozen worden, ook al kan het nog enkele jaren duren vooraleer een nieuw stadion er staat. Maar eenmaal het definitief vastligt, hebben we ook een extra troef om naar onze commerciële partners te stappen. Dat ontbreekt nu, omdat we te beperkt zijn qua accommodatie. Wordt er dan uiteindelijk toch beslist om verder te gaan in een gemeenschappelijk stadion, dan gaan we daar ook het beste moeten van maken. In elk geval moet er een nieuwe tribune en nieuwe infrastructuur komen. Toch hoop ik dat de nuchterheid het uiteindelijk haalt en men tot de conclusie komt, dat voetbal en atletiek in hetzelfde stadion niet meer van deze tijd is. Door de aanwezigheid van atletiekpiste, ontbreekt er gewoon sfeer in het stadion. De afstand tussen de tribunes en het veld is veel te groot. Hoe dichter bij het veld, hoe leuker, hoe meer sfeer. Je kunt bij wijze van spreken het ‘zweet’ van de spelers ruiken. Dit is geen verwijt naar de atletiekvereniging, integendeel. Die mensen doen ook meer dan hun best en we moeten nu eenmaal nog steeds onze accommodatie delen. Uiteindelijk komen we steeds tot een vergelijk, ingeval er een probleem opduikt. De vereisten, die een atletiekvereniging en een voetbalclub nodig hebben, zijn niet meer te combineren onder hetzelfde dak. Het stadion in zijn huidige vorm is ruim 70 jaar oud en 1 van de oudste van het land! Er moet dus iets gebeuren en dat beseft het stadsbestuur ook wel.” Het jeugdvoetbal in de corona-crisis Ook voor de jeugdwerking heeft de Corona-crisis heel zware gevolgen en niet alleen op sportief vlak. “Ik zou de extra uurtjes die ons jeugdbestuur de voorbije maanden heeft geklopt, niet willen optellen,” looft de voorzitter zijn jeugdteam. “Zij beleven een logistieke nachtmerrie. Ik ben ook nog steeds jeugdvoorzitter, maar het jeugdbestuur heeft al een hoop taken van mij overgenomen, wat ik bijzonder waardeer. Organisatorisch moet alles op punt staan, want de ene ploeg heeft nauwelijks gedaan met spelen of trainen, of er biedt zich al een andere groep aan. Kleedkamers moeten vrijgemaakt, opgekuist en ontlucht worden, vooraleer een volgende groep er gebruik mag van maken. Bijgevolg wordt een kleedkamer 1 keer in de voor- en 1 keer in de namiddag gebruikt. Hier ook een dankwoordje voor het stadsbestuur dat zorgt voor extra kleedkamers en ondersteuning. In vergelijking met het eerste elftal is de groep ginder veel groter. Voor de 1ste ploeg gaat het over 20 tot 30 man, bij de jeugd mogen we gerust spreken over het tienvoudige. Als er wekelijks ruim 300 jeugdspelers komen trainen en matchen spelen, dan moet je echt kunnen organiseren. Vergeet ook het aantal aanwezige trainers en de ouders niet. We spreken dan nog niet over de extra kosten. In het Thienpontstadion hebben we bijvoorbeeld 2 pompjes ontsmettingsgel staan, ginder liefst 8 en die moeten ook dagelijks opgevuld worden! Ook de inkomsten van de jeugdkantine tijdens de week draaien op een veel lager pitje dan voorheen en ook daar mislopen wij inkomsten uit acties, zoals de paaseierenverkoop, de apotheosedag en de jeugdbarbecue. De barbecue kan nog verschoven worden naar later, maar de apotheosedag, die elk jaar een enorm succes is, ben je voorgoed kwijt. Die kun je onmogelijk op een latere datum plannen. Een seizoen sluit begin mei af en niet in oktober, november of februari. De impact van de Coronacrisis is bij de jeugd nog een stuk groter dan voor de hoofdmacht. Elke dag worden we er binnen de club mee geconfronteerd. Het wordt wachten op de dag dat alles weer ‘normaal’ zal verlopen, maar kijkend naar de huidige evolutie van de cijfers, vrees ik dat het nog even zal duren. Opgeven staat niet in mijn lexicon en ik loof enorm de geweldige inzet van iedereen die bij de jeugdwerking is betrokken. Ik draag daar ook wel mijn steentje bij, maar er komt nu een pak extra werk bij. We moeten realist zijn en er rekening mee houden, dat binnen enkele weken de competitie misschien weer voor een tijd zal stilliggen. De scholen zijn terug open en jongelingen zijn een stuk nonchalanter in het naleven van de regels. Let op: dit is geen verwijt. Zij willen trainen, hun wedstrijdenspelen en hun sociale contacten met de medespelers behouden. We kunnen enkel bijsturen indien nodig en ze op de gevaren wijzen.” Hoe gaat het Oudenaardse voetballandschap evolueren? “Omwille van de Coronacrisis die een zware impact heeft op het voetbal, vrees ik dat we in een tijdperk van fusies en faillissementen zullen terechtkomen. Ook wij krijgen aanvragen om te fusioneren, maar ik denk dat we als club toch vrij sterk staan. We staan in onze regio hoog aangeschreven en worden geloofd voor onze jeugdwerking. We kunnen rustig de kat uit de boom kijken en zijn momenteel niet echt vragende partij. Eerste vereiste is – ik herhaal – een nieuw of gerenoveerd stadion met betere accommodatie. Of hier ooit een fusie zal komen, dat is best mogelijk. Ik denk dat de voetbalbond en het voetballandschap dat uiteindelijk zullen bepalen, eerder dan de clubs zelf. Misschien wordt er wel ooit gedicteerd dat er in een regio een bepaald aantal clubs mogen zijn, afhankelijk van bevolkingsdichtheid, ruimte en andere parameters. Wij mogen bijvoorbeeld geen gewestelijk jeugdvoetbal spelen. Ik krijg dikwijls de vraag over het waarom en de opmerking hoe dit mogelijk is. Ofwel kies je voor een hogere ranking bij de jeugd met als doel genoeg doorstroming naar het 1ste elftal, maar dan moet je wel een heel goede en specifieke opleiding hebben. Ofwel stap je daar van af en besluit je voor ‘2 sterren’ te gaan in plaats van de 4 die we nu hebben. Dan speel je provinciaal en kun je ook nog gewestelijk spelen. Na overleg en met goedkeuring van het stadbestuur, hebben wij een vrij vlotte samenwerking met KWIK Eine en VV Volkegem. Die is eerder kleinschalig, maar op die manier kunnen we spelertjes doorschuiven naar Eine of Volkegem. Zo kan iedereen onder de kerktoren blijven spelen. Het blijft voor de spelers nog steeds een vrije keuze. De omgekeerde richting is ook mogelijk. Als er talentjes lopen bij die ploegen, dan krijgen ze de gelegenheid om bij KSVO komen testen. Vroeger verliep dat stroef, maar de laatste jaren verloopt dit steeds soepeler. De samenwerking wordt op regelmatige tijdstippen geëvalueerd en de resultaten zijn vrij positief, ook op gebied van uitlenen van materialen en dergelijke. Misschien wordt met satellietclubs werken wel de oplossing in de toekomst, waarbij ieder op zijn niveau kan blijven werken. Wij zitten momenteel ‘vol’. We moeten spelertjes weigeren, omdat we gewoon geen plaatsen meer hebben. Het is heel belangrijk dat jonge spelers ‘onder de kerktoren’ kunnen spelen, want niemand heeft er baat bij dat je 20 of 25 kilometer moet rijden om uw favoriete hobby uit te oefenen. Maar ‘vol is vol’. We kunnen echt geen plaatsen bij creëren. Dan is het aan het stadsbestuur om met oplossingen te komen. We stellen vast dat er de voorbije jaren in groot Oudenaarde en de naburige regio al een pak ploegen zijn verdwenen. Met SC Dikkelvenne en KVVV Ardennen hebben wij ook goede en nauwe banden. Zo ga ik liever eens naar KVV Vlaamse Ardennen, waar ik een hoop gewezen jeugdspelers aan het werk zien, dan dat ik ga kijken naar een ploeg, waar ik niemand ken.” Sportieve toekomst van het voetbal Door de Coronacrisis zullen er ongetwijfeld veel clubs op het einde van het seizoen in de problemen komen. “Als je ziet dat ploegen met een rijk verleden zoals Sporting Lokeren en KSV Roeselare gedwongen moeten ophouden, dan stel je je hierbij vragen. Roeselare, dat een geweldig stadion heeft en ook werd gelauwerd voor zijn uitstekende jeugdwerking. Moet men op korte termijn naar regionale fusies? Ik denk eerder wel. Samensmelten is niet altijd zo eenvoudig als vaak wordt gedacht. 1 + 1 is niet noodzakelijk 2! Je moet vooral kijken naar het financieel plaatje en wie krijgt wat? Als dat niet klopt komt er gemor en strijd. En juist dat, moet je ten koste van alles vermijden. Nogmaals: het is momenteel hier niet aan de orde, maar zeg nooit nooit!” Hopelijk kan de Belgische voetbalbond een beetje ‘meedenken’ en voor tijdelijke oplossingen zorgen? “Misschien kunnen ze 1 of 2 overgangsjaren toelaten om de ploegen wat ademruimte te geven? Laat ons hopen. Als je in de gegeven omstandigheden nu een licentie voor hogerop moet aanvragen, is dat zo goed als onbegonnen werk. Je moet heel straffe papieren kunnen voorleggen. Wij doen ons best, met de middelen die we hebben. ‘We leven nog’, werd gezegd bij het 100-jarig bestaan. We hebben nog steeds onze aanhang, maar doen er alles aan om dat verder uit te breiden. Er is genoeg interesse in onze club en er komt weer wat meer ‘schwung’ om nieuw volk naar het stadion te brengen. Alle beetjes helpen. Ook een mogelijk gevolg van deze crisis voor het voetballandschap, is dat we het met wat ‘minder’ zullen moeten doen. Misschien komt er wel een einde aan de exuberante lonen die worden uitgekeerd. De grootverdieners zullen het mogelijk met wat minder moeten doen. De komende jaren worden sowieso belangrijk voor het voetbal. Uiteindelijk is het koffiedik kijken hoe ons voetballandschap er binnen 5 jaar zal uitzien. Ik denk dat ze dat zelfs bij de Bond momenteel ook niet weten.” Hoe hoog mag KSVO in de nabije toekomst mikken? “Wij ambiëren dit seizoen zeker de top 5. We hebben op die basis immers onze kern samengesteld. Het is altijd leuk als je aan de top meedraait, maar het woord ‘kampioen spelen’, nemen we niet in de mond. Natuurlijk wil ik voor de titel gaan en zo hoog mogelijk eindigen en ik denk dat iedereen die KSVO een warm hart toedraagt, dat wil. Welke voorzitter wil nu geen kampioen worden, hé? Maar we prediken realisme, want we zijn momenteel te afhankelijk van de omstandigheden. Krijg je te maken met gekwetsten of geschorsten? Ik denk dat we daar momenteel helaas niet van gespaard blijven, maar dat is nu éénmaal eigen aan voetbal. Wat is de kwaliteit van onze tegenstanders en last but not least: hoe gaat de competitie verlopen? ‘Niets moet, alles mag’, is een afgezaagd cliché, maar er is genoeg ambitie binnen KSVO. De eindronde spelen zou al lekker meegenomen zijn. We willen vooral ons thuispubliek verwennen en vorig seizoen lukte dat wel. Kijk maar naar de spectaculaire uitslagen. Onze voorbereiding was op dat gebied goed met veel doelpunten. We moeten vooruit en er moet meer aantrekkingskracht, uitstraling naar KSVO toe, komen. We moeten onszelf nog beter kunnen verkopen. Samen met de atletiekclub, zijn wij ongetwijfeld de club met de meeste actieve leden. Competitief spelen we vrij hoog en bieden we aan ruim 300 jonge mensen de gelegenheid om hun sport en hobby uit te oefenen. De sociale functie mag niet worden onderschat en tenslotte gebeurt dit ook nog steeds op amateurniveau en op basis van enorm veel vrijwilligerswerk. We zijn dan ook constant op zoek naar mensen die onze bestuursploegen willen vervoegen. We denken hier vooral aan jongere mensen, die ‘goed gekend’ zijn in de jeugdmiddens.” ‘One Team, One dream’ is geen holle slogan “Als voorzitter vind ik het belangrijk en is het mijn taak dat iedereen zich goed voelt bij wat hij doet. Een tevreden team kan bergen verzetten. Het is ook belangrijk dat er eens wat stoom kan worden afgelaten en dat we ons eens lekker kunnen amuseren. Als voorzitter moet je ook durven luisteren naar de verschillende meningen en standpunten en er over discussiëren. In overleg wordt dan een beslissing genomen en proberen we onze lessen eruit te trekken voor de toekomst. Wij moeten zorgen dat we klaar zijn en sterk genoeg staan om te anticiperen op wat op onze weg komt. Gelukkig beschik ik over een schitterend team, waar binnen iedereen zijn job doet. Zonder dat team komen we er niet. Ik voel mij goed binnen dat team, omdat ik weet dat ik de mensen heb waar ik kan op rekenen. Ik ben fier en zal dan ook in elke speech de rol van mijn medewerkers en vrijwilligers beklemtonen. Ik denk dat juist dat onze sterkte is: niet ‘rond de pot’ draaien, maar vooruitgaan en werken als één team. ‘One Team, One dream’ is geen holle slogan. Soms moet je eens een moeilijke knoop doorhakken en het emotionele aspect even aan de kant zetten, zoals de beslissing om de samenwerking met Stijn Meert stop te zetten.” De functie van Voorzitter: een drukke maar boeiende job “Spijt dat ik er aan begonnen ben, heb ik absoluut niet,” beëindigt Kurt dit interview. “Het enthousiasme is er nog steeds en we zijn ambitieus om deze club sterker te maken en de problemen die op onze weg komen, op te lossen. Het was een zwaar en uiterst leerzaam anderhalf jaar voorzitterschap, met enorm veel uitdagingen. Ik ben ik absoluut nog niet uitgeblust,” zegt Kurt met een knipoog. “Maar een situatie, zoals zich nu voordoet, mag zeker geen 3 tot 4 jaar aanhouden…” Op de foto zien we voorzitter Kurt Vandeputte met manager Guido Vandenabeele tijdens de voorstelling van de spelersgroep.



zaterdag 06/04 om 19u30

K.S.V.O.

V/S

KFC Mandel United


06/04

19u30

K.S.V.O.

-

KFC Mandel United

14/04

15u00

RC. Harelbeke

-

K.S.V.O.

20/04

19u30

K.S.V.O.

-

KM Torhout

28/04

15u00

K.S.V.O.

-

Jong Essevee

05/05

15u00

KVV Zelzate

-

K.S.V.O.

1

SC.E. AALST

29

55

2

KVK Ninove

29

52

3

KFC Merelbeke

29

48

4

KSC Dikkelvenne

29

46

5

Cercle Brugge U23

29

44

6

KSV Oostkamp

29

43

6

KFC Voorde-Appelterre

29

43

8

FC Gullegem

29

40

9

K.S.V.O

29

39

9

Jong Essevee

29

39

11

Olsa Brakel

29

38

11

KM Torhout

29

38

13

KRC Gent

29

36

13

KFC Mandel United

29

36

13

KVV Zelzate

29

36

16

RC Harelbeke

29

31

17

KFC Sparta Petegem

29

29

18

RFC Wetteren

29

28

1

Lorenzo Heirwegh

7

2

Matt Demets

6

3

Casper de Buysscher

4

4

Jerome Mezine

3

4

Victor Van Meenen

3

6

Robin Van Wambeke

2

6

Robbe De Waele

2

6

Jarno Jourquin

2

6

Rune Vandenborre

2

10

Vladimir Van De Wiel

1

10

Guillaume Cnudde

1

10

Jérome Lyssens

1

10

Owngoal

1