Vandaag laten we kapitein Jesse Martens aan het woord over de impact van het ‘Covid-19 beest’ op ons normale leven, op het gezinsleven, op het gemis aan de kameraadschap binnen onze club en het verlangen om terug op het veld te mogen staan. “Het is heel lastig om reeds voor de derde keer in een seizoen een soort van voorbereidingsperiode door te maken. Eén zo'n periode is al niet plezant, laat staan drie ervan. Voetbal is en blijft een loopsport, dus het is wel belangrijk dat we blijven lopen en sporten om onze conditie enigszins op peil te houden. Ja… Ik mis het voetbal heel hard… Het zijn periodes als deze, die je er doen aan herinneren hoe veel leuker voetbal is in vergelijking met veel andere sporten. Je weet pas wat je mist als het er niet meer is! Het zal waarschijnlijk wel wat raar zijn om er midden januari dan opnieuw aan te beginnen met trainingen en oefenwedstrijden, maar ik denk dat we er allemaal voor staan te springen. Om ons niveau en onze fysieke paraatheid terug op peil te krijgen zullen we opnieuw hard moeten trainen, maar de spelvreugde zal er zijn vanaf de eerste seconde. We zullen lopen, trainen en hard werken, én met een glimlach! Ik heb mijn basisconditie proberen te onderhouden door af en toe te gaan lopen en veel te wandelen. Andere spelers zaten daarnaast ook vaak op de fiets heb ik gezien. Het koudere, winterse weer zorgt er voor mij persoonlijk toch wel voor dat ik wat moeilijker de warme haard verlaat. De thuiskomst brengt dan wel weer meer voldoening in de winter. Elk nadeel heb zijn voordeel! Er is via onze WhatsApp-groep, blijvend contact tussen de spelers. Ook hebben we met de spelersraad al eens via Zoom vergaderd en krijgen we af en toe ook eens de coach en de voorzitter te zien op ons scherm. Uit het oog is zeker niet uit het hart! Van het resterende seizoen verwacht ik nog mooie dingen. Het goede gevoel over deze groep is niet veranderd, integendeel. Het is jammer dat we maar 15 wedstrijden zullen afgewerkt hebben, want volgens mij zouden wij enkel maar sterker geworden zijn. Er zijn veel nieuwe spelers bijgekomen en het vergt tijd om daar het beste uit te halen. Wat er nu al staat/stond is in mijn ogen wel heel veelbelovend. Hopelijk krijgen we de kans om met deze groep volgend jaar een volledig en normaal seizoen te draaien. “The best is yet to come!” Voor de meeste mensen is 2020 een enorm “kutjaar” geweest, maar voor mij en mijn vriendin zal het ook altijd het jaar zijn waarin ons dochtertje werd geboren. Corona heeft inderdaad voor veel meer huiselijke warmte gezorgd, dan ooit mogelijk was geweest. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik veel tijd heb kunnen doorbrengen met mijn gezin! Daarnaast (om maar weer naar voetbal over te stappen, de belangrijkste bijzaak in het leven) heb ik meer dan ooit live wedstrijden van mijn favoriete ploegen en competities kunnen volgen. Zo heb ik reeds bijna elke wedstrijd van het herboren AC Milan gezien en zal ik binnenkort misschien toch moeten toegeven aan onze keeper Sören Dutoit, dat Benzema een topspits is. Het kan verkeren! Ten slotte wens ik de volledige KSVO-entourage een fantastisch jaar toe. Hopelijk kan iedereen toch ook enkele momenten uit 2020 koesteren, maar vooral vooruitkijken naar een nieuw jaar waar alles weer normaal en beter kan worden. Ik mis zowat alles en iedereen, wat bij een normaal KSVO-jaar komt kijken, maar ik ben hoopvol en vol verwachting voor de toekomst. We zullen doorgaan, tot we samenzijn! Vele groeten en mijn beste wensen aan de ganse KSVO-entourage” Jesse Martens, kapitein KSV Oudenaarde