Het voetbalseizoen 2015-2016 gaat de Oudenaardse voetbalgeschiedenis in als één van de meest memorabele ooit. Dat seizoen was een rollercoaster van emoties. Het werd ook historisch, omdat omwille van competitiehervormingen het oude 3de en 4de klasse formaat werd afgevoerd. Door die hervorming kwam een extra reeks bij. Die ging bestaan uit 9 ploegen uit de toenmalige 2de klasse en 7 ploegen uit de 2 reeksen 3de klasse. Mits het halen van een licentie, waren die plaatsen voor de nummers 1 en 2 van beide reeksen. De overblijvende 3 plaatsen zouden worden toegekend via een eindronde. Het zou dus knokken worden om er in de hoogste amateurreeks bij te zijn. Toch stak KSVO zijn ambities niet weg en ging voluit voor zijn plaatsje in de hoogste reeks.

Na een wat aarzelende start, kwam KSVO na 6 wedstrijden echt op dreef. Met mooi voetbal, gekruid met veel doelpunten van het spitsenduo Dempsey Vervaecke-Dieter Van Tornhout, kroop het naar de top 3. Daar zou het ook blijven tot kort voor nieuwjaar. Toen sloeg het noodlot toe bij KSVO. Viktor De Coker kwam om het leven in een verkeersongeval. Het verlies van Viktor liet zijn sporen na en KSVO zakte weg in de stand. Er was heel wat mentaal oplapwerk nodig om KSVO uit de dip te halen. Maar ook in Oudenaarde maakt Eendracht Macht en KSVO knokte zich terug in de running voor de promotie, zeker toen ook bekend geraakte, dat Winkel Sport geen licentie had voor de hoogste klasse. En plots waren we 1 mei 2016 en was de spanning te snijden op de laatste speeldag. Vigor Wuitens Hamme was ondertussen kampioen en de opdracht voor KSVO was simpel: wou het zich rechtstreeks plaatsen, moest het zelf winnen tegen KSV Bornem en hopen dat FCV Dender EH dat niet deed op het veld van KM Torhout. Zowel Torhout als Bornem hadden niets meer te verliezen, maar zij zouden het spel eerlijk spelen. KSVO had zijn lot echter niet in eigen handen.
De 1ste opdracht was dus zelf winnen en KSVO startte furieus. Nadat een vroege treffer van Martens werd afgekeurd, scoorde Belmans de 1-0. Maar Bornem kwam beter in de match en in de … 19de minuut viel de gelijkmaker. Voor de rust werd zowel in Oudenaarde als op Torhout meer niet gescoord en de beslissing zou dus vallen in 2de helft. KSVO drukte dan ook meteen het gaspedaal in, want met de huidige tussenstanden moest het nog steeds winnen. De kansen rolden dan ook uit de Oudenaardse voeten. Fred Declercq, Dieter De Wilde, Dempsey Vervaecke, Jaan Vanwildemeersch en Jesse Martens geraken niet voorbij doelman Coppens en ook het doelkader stond in de weg. Viel er dan toch een doelpunt, dan werd het afgekeurd wegens buitenspel. Plots gejuich bij de Oudenaardse supporters: FCV Dender op achterstand en dat vertaalde zich meteen op het veld, waar KSVO nog dieper het gaspedaal indrukte. Helaas nam ook de zenuwachtigheid toe en werd het spel slordiger. Ook de klok was op dat moment niet echt onze bondgenoot en de risico’s werden dan ook niet geschuwd. Dicht bij het slot behoedde de afscheidnemende “Good Old James” ons met een heel knappe redding op een halve omhaal van topschutter Kurt Weuts voor het nekschot en hield ons in de race. Stefan Leleu speelde zijn laatste troefkaart uit. Klaas De Rock, die naar Eendracht Aalst zou trekken, kreeg zijn laatste speelminuten in het gele shirt. Skipper Klaas Van Den Bossche werd in de slotfase ook nog in de spits gedropt. En dan… Diep in de extra tijd, toen niemand het nog verwachtte, kwam het moment van Klaas en Klaas. “Bossie” met de perfecte voorzet, richting penaltypunt, waar “Rockie” kwam aangestormd en met een geweldige buffelstoot via de onderkant van de lat kopte hij de 2-1 binnen. We weten allemaal dat Klaas De Rock snelheid in de benen heeft, maar zijn vreugdesprint met ontbloot bovenlijf, richting Oudenaardse spionkop, brak toen wellicht alle records. Gelukkig staan er geen flitspalen in het Thienpontstadion, anders had Klaas wellicht een papiertje in zijn brievenbus gevonden. Iedereen op de tribunes door het dolle heen en de obligatoire gele kaart om te vieren met ontbloot bovenlijf, deerde “Rockie” en KSVO niet. Dan was het nagelbijtend uitkijken naar het laatste fluitsignaal en de eindstand van FCV Dender, momenten die eeuwig leken te duren. Bij het verlossende eindsignaal, ging er een zucht van opluchting door het stadion. Het eerbetoon en de viering na afloop werd er dan ook een van vingertjes in de lucht, “Merci, Viktor” en menige traan die werden weggepinkt. Het was het midden tussen euforie, maar vooral gemis… Het gemis aan Viktor, jonge kerel met het hart op de juiste plaats die veel te vroeg aan ons leven en onze club is onttrokken.
In de kantine werd er achteraf duchtig verder gefeest. Eén imposante vlag bleef hangen in het midden van de staantribune: de vlag met de afbeelding van onze “eeuwige nummer 19”. Viktor aanschouwde lachend de feestvreugde en zag dat het goed was. Een mooier eerbetoon kon KSVO na een emotioneel bijzonder zware terugronde niet schenken aan Vik. De promotie naar de hoogste amateurklasse was dan ook volledig opgedragen aan onze onfortuinlijke voetballer.

KSVO zou 2 leuke seizoenen kennen in de hoogste amateurklasse en nooit in de problemen komen. In het 3de seizoen nam bij sommige “amateurploegen” de professionalisering en financiering via buitenlandse investeerders echter fors toe en KSVO verloor op de eindmeet het behoud, waardoor het een stapje terug moest zetten.