Zondag is er in de Vlaamse Ardennen de clash tussen Olsa Brakel en KSV Oudenaarde. Er was een moment dat KSV Sottegem, SK Ronse, Olsa Brakel en zelfs KWIK Eine in het zelfde seizoen hoger speelden dan ons eigen KSVO. De laatste 2 decennia zijn de waardeverhoudingen in de Vlaamse Ardennen echter serieus veranderd en voert geel-zwart de top. Voor KSVO komt deze wedstrijd echter bijzonder ongelegen. Een nooit geziene hoge blessurelast, doet KSVO de wonden likken. En na een povere één op vijftien is iets halen in Brakel een absolute must.

Blessurelast blijft maar stijgen

Het einde van de miserie voor KSVO is nog niet in zicht, integendeel… Sinds de wedstrijd op SC Dikkelvenne heeft KSVO er alweer een nieuwe klant bij in de ziekenboeg. Nathan Mingiedi werd vorige vrijdag in de extra tijd van de match aan de Hofkouter zwaar geraakt aan de knie en is minstens 6 weken out met een scheur in de mediale band. En als klap op de vuurpijl incasseerde KSVO uitgerekend in die extra tijd die werd bijgerekend door die kwetsuur, een zure treffer, waardoor het met lege handen achterbleef. Een gelijkspel zou nochtans een wereld van verschil hebben uitgemaakt, want nu moet het ook SC Dikkelvenne naast zich dulden.

Voor Olsa entourage is dit match van het jaar

Zondag trekt KSVO naar Olsa Brakel, voor de enige slag om de Vlaamse Ardennen die er nog overblijft. Bij Olsa is het ook al van speeldag 1 geleden, dat het in eigen huis nog eens kon winnen. Het klopte toen periodekampioen Eendracht Aalst met 2-1. Sindsdien verloor het van Dikkelvenne en Sporting Lokeren-Temse en speelde het 2 keer 0-0 gelijk, tegen KM Torhout en Westhoek. De ploeg uit Brakel zag de vorige wedstrijd bij Jong Cercle stilgelegd worden aan de rust wegens te dikke mist.
Aan motivatie zal er in Brakel geen probleem zijn, en niet enkel omdat de resultaten tot op heden ondermaats zijn, maar ook omdat het tegen KSV Oudenaarde gaat. Beide ploegen staan momenteel op een gedeelde 11de plaats, samen met Dikkelvenne en dat is toch te laag voor Olsa Brakel, dat vorig jaar nog de top 5 speelde en de eindronde haalde. “Het wordt een wedstrijd die wij absoluut willen winnen, aan motivatie zal het ons niet ontbreken”, gooit Olsa trainer Fanno Nijst meteen de knuppel in het hoenderhok. Deze wedstrijd staat in de Brakelse bestuurskamer in vet aangestipt. “Voor de dichte entourage van de club is het de match van het jaar. Dat deze wedstrijd voor mijn collega Stefan Leleu, een Brakelaar, ook speciaal is, moet niet onderlijnd worden. Mijn assistent Wouter Degroote was vorig seizoen T3 in Oudenaarde. Onze afgevaardigde Wim Modde werkt bij de voorzitter van Oudenaarde, Kurt Vandeputte. Deze derby heeft zo zijn gevoeligheden. Ook binnen de spelersgroep leeft het, dat voelde ik op de dinsdagtraining. Er is naar deze wedstrijd toe wel niet dezelfde beleving als naar de duels met Eendracht Aalst en Sporting Lokeren-Temse. Die ploegen spreken nog iets meer tot de verbeelding. De derby tegen Oudenaarde vergelijk ik met een bekermatch. Er zal stevig gebikkeld worden”, zegt de coach. “Deze wedstrijd willen we dan ook kost wat kost winnen. Het zou pas de tweede thuiszege zijn. Wat dat betreft, is er dus wel wat werk aan de winkel.”

Stefan Leleu: “Hopelijk zit het deze keer wel mee”

De Oudenaardse coach Stefan Leleu is kordaat: “Voor een puntendeling teken ik meteen!” Begrijpelijk voor de coach die nochtans altijd het hoogste nastreeft, want er is niet alleen de blessuregolf, maar ook in de laatste 4 confrontaties trok Olsa telkens aan het langste eind. “Ik las van mijn concullega Fanno Nijst, dat het voor hen de match van het jaar is. Dat is mooi, maar wij benaderen het als een match als een andere”, countert Stefan Leleu meteen. “Er zijn niet meer of minder dan drie punten te winnen of te verliezen. Voor een puntendeling teken ik meteen. Voor de jaarwisseling moeten we punten sprokkelen. Waar en de manier waarop maakt niet uit. We kennen de sterke punten van Olsa. Op kracht werden we vorig jaar overvleugeld. Dat moeten we zondag vermijden. Door het ontbreken van liefst 8 titularissen, wordt de spoeling echt dun. Ik wou enkele beloften overhevelen naar de A-kern, maar net nu zijn er een paar geschorst. De wet van Murphy, zeker? Hopelijk stopt het in 2023.”
Er rest KSVO nog een zwaar programma voor het jaareinde. “Voor de winterstop spelen we na Olsa nog thuis tegen Jong Essevee en RC Gent en daartussenin trekken we naar KFC Merelbeke en eindigen we 2022 op Harelbeke. Onze opdracht is poepsimpel: punten pakken met de spelers waarover we nu nog beschikken. Pas na de jaarwisseling zal ik misschien namen van de ziekenboeg mogen afvinken. Tot dan is het behelpen en hopen dat de bal eens voor ons rolt. Op Dikkelvenne was dat niet het geval, hopelijk in Brakel wel”, is Leleu hoopvol gestemd. 
“Door de blessurelast moeten wijzelf wat schuiven met de pionnen en wat jonge spelers inpassen. Zondag zullen minstens acht eigen opgeleide spelers op het wedstrijdblad staan. Maar dat belet niet dat we ons vel duur zullen verkopen!”

Stefan Leleu: “structuur Olsa staat op een stevige fundering”

Als Brakelaar, kent Stefan natuurlijk het reilen en zeilen van Olsa. “Volgens hun trainer is het de wedstrijd van het jaar en dus bekampen we een supergemotiveerde tegenstander. We spelen dan ook nog eens op kunstgrasveld, wat ook al niet in ons voordeel is. Olsa Brakel heeft heel wat snelheid in de ploeg met N’Defe en Habbas. Diep in de spits hebben ze de boomlange Nelis. Voor de rest hebben ze ervaren rotten als Otte, Makonga en Bogaert. Ze hebben dus een héél goede mix en eigenlijk is het onverstaanbaar dat ze niet mee in de top 5 draaien voor het moment.”
Stefan Leleu is van Brakel, liep er ook school en speelde voor het ‘andere’ Brakel. “Ik zat in dezelfde klas als Peter Van Petegem, die later een wielertopper werd. Op de koer speelden we altijd voetbal. Peter was Olsa en ikzelf was FC, de grote rivaal. Wie er won? In mijn hoofd vind ik enkel matchen terug die FC won”, lacht de Oudenaardse coach. “Op mijn zestiende stond ik in de eerste ploeg van FC. Peter had dan al gekozen voor de koers. Plots was er interesse van Olsa, dat op dat moment in eerste provinciale speelde. Toen mijn grootvader René Herman dat hoorde, moest ik op het appel komen: Manneke luistert ne keer heel goed. Gij zet geen voet op dat plein van Olsa of ge komt hier niet meer binnen. Dat was redelijk duidelijke taal.” Maar niet alleen om die reden is dit een speciale match. “Olsa blijft groeien en speelt op een zeer mooi complex. Dat verdient veel respect. Ik bekijk die wedstrijd niet als een duel tussen David en Goliath. Oudenaarde staat voor traditie en een verleden in hogere klasse, maar het betekent niet dat Olsa voor ons moet onderdoen. Hun structuur staat op een stevige fundering. Naar dit soort matchen kijken de mensen uit. Er zal veel volk zijn en daar is het om te doen.”

Olsa blijft voorlopig onder de verwachtingen

Olsa Brakel won 3 keer, verloor evenveel en speelde 3 keer gelijk. Net als KSVO is dit goed voor een puntentotaal van 13 stuks, maar Brakel heeft nog een wedstrijd tegoed. Brakel scoorde 14 doelpunten. Die werden gescoord door:

4: Bram Van Eerstvelde en Robbin Nelis
2: Donovan Habbas
1: Robby N’defe, Matisse D’hondt, Sebastiaan Cordie en Gaetan Makonga-Tara

De ploeg incasseerde 18 tegentreffers en kan 2 clean sheets voorleggen

Spelersinfo:

Naast de langdurig geblesseerden Milan Cambier, Jesse Martens, Casper De Buysscher, Nicolas Mulliez, Thimo Spileers en Gillian Verbrugge, moet KSVO de komende weken nu ook nog Nathan Mingiedi met een letsel aan de mediale band, missen. Ook Robbe De Waele kent na weken twijfel het verdict: na een MRI-scan van deze week, werd een scheurtje ontdekt. Behalve Thimo, die nog 2 weken in het gips zit, zal voor nieuwjaar niemand kunnen gerecupereerd worden. En waarschijnlijk zal er net na nieuwjaar ook nog niemand van onze gekwetsten direct wedstrijdklaar zijn. Het blijft dus roeien met de beschikbare riemen. En die riemen zijn vooral heel jong……
Bij Olsa Brakel vinden we met Donovan Habbas en Louis Desmet 2 oud spelers terug.